Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
boğça — is. İçinə dəyişək, parça və s. qoyulub bükülmüş bağlama (böyük yaylıq). <Atam anama dedi:> Hərgah getmək istəyirsənsə, dur ayağa, boğçanı aç, mənim paltarlarımdan bir dəst gey, gedək. H. S.. Səriyyə xala geri qayıtdı, onun qoltuğunda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çığın — boğça, dört ucu bir yere gelmiş ve dökülmüş ufak boğça … Çağatay Osmanlı Sözlük
boğcama — boğça, çarşaf ve çadırşeb, müzeyyen ve mükellef örtü, düyün içün kurulan çadır, yataklik came hâb … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boccea — BOCCEÁ, boccele, s.f. 1. Pachet cu diverse obiecte casnice mărunte puse într o pânză, ale cărei capete se leagă cruciş; boccealâc. 2. (înv. şi reg.) Şal mare pe care îl purtau femeile pe spate. – Din tc. bohça. Trimis de valeriu, 13.09.2007.… … Dicționar Român
bağlamça — (Ucar) boğça. – Bağlamçada paltar var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
barxana — I (Çənbərək, Qazax, Şəmkir, Tərtər, Tovuz) 1. ev şeyləri, avadanlıq (Çənbərək, Qazax, Şəmkir, Tərtər, Tovuz). – Anam bütün barxaneyi çölə töküf (Qazax); – Barxanamız haravadan tüşüv itif, özü də tapamədix’ (Çənbərək) 2. yorğan döşək, yatacaq… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dürmex’ — (Şəki) bağlama, boğca. – Qoltuğunda bi dürmex’ şeynən getdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sarığ — (Salyan) boğça. – Sarığı yükün dalına qoymışam. – Könnəgün sarığdadı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ülgürd — (Şamaxı) boğça. – Ülgürdi gət, hamama gedirəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bógec — 1 gca m (ọ̑) 1. ekspr. manjšalnica od bog: sam ljubi bogec ga je poslal / otr., v krščanskem okolju bogca zahvali skleni roke v zahvalo 2. nar. križ s podobo Kristusa: v kotu nad mizo je visel star bogec 2 gca m (ọ̑) ekspr., redko ubožec, revež … Slovar slovenskega knjižnega jezika
